اتفاقی اومدم پست سرآغازو خوندم . خندم گرفت .
نوشتم اینجا به راحتی و با فراق بال صندوقچه ی دلم را باز میکنم و از هرچه بخواهم مینویسم . ولی تو این دوماه بعد از گزاشتن اون پست هیچ پستی نزاشتم چه برسه که بخوام صندوقچه ی دلمو باز کرده باشم . هربار میومدم یه چیزی منتشر کنم میگفتم نه ، ولش کن ، این مال خودمه نباید به کسی بگم . نمیدونم مشکل چیه . شاید من خیلی درونگرام .
تو اون پست نوشتم اینقدر مینویسم و مینویسم چون عاشق نوشتن هستم . اونوقت تو این دو ماه خیلی کم نوشتم اونم تو وب های دیگه که نویسنده شونم .
خلاصه که نمیدونم مشکل کجاست که بهار حاضر بودم همه چی رو بدم و یه وب داشته باشم که توش دلنوشته بنویسم . اونوقت تابستون که بهترین فرصت واسه اینکار بود ، اصلا استفاده نکردم .
+ درونگرا بودن خوبه ولی تا یه حدی .
درباره این سایت